การทำบุญ

“ทาน”การให้นี่เป็นนโยบายของบัณฑิตทั้งหลาย แต่ไหนแต่ไรมา คนมีปัญญาแล้วก็ต้องให้ทาน ถ้าคนโง่แล้วเห็นว่าสิ้นหมดไป ถ้าว่าคนมีปัญญาแล้วเห็นว่ายิ่งให้ยิ่งมียกใหญ่การให้นั้นแหละเป็นข้อสำคัญนัก ไม่ต้องไปขอร้องใคร ทำอะไรสำเร็จหมดด้วยการให้ แต่ว่าต้องฉลาดให้ ถ้าโง่ให้ยิ่งจนใหญ่ ถ้าฉลาดให้ยิ่งให้ยิ่งรวยใหญ่ ฉะนั้นการให้ ถ้าอยากมีสมบัติยิ่งใหญ่มหาศาลละก็ต้องอุตส่าห์บำเพ็ญทาน บริจาคทานนี้ได้ชื่อว่า “ทานญฺจ” ทานคือการให้.ที่มา,หน้า ๗๓๖/๗๓๗/๗๓๘ บรรทัดที่ ๑๕/๑๓/๙  (กัณฑ์ที่๕๗ สังคหวัตถุ ๒๔ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๙๗)

Having earned Puñña (merit), how is one to take care of it when one cannot yet see it? One must keep one’s mind in the center of the Dhamma Sphere which gives rise to one’s human body. One is to…

It is good to offer food to the Buddhist monks, for Sammāsambuddha says, “Bhojanaṃ bhikkhave dadamāno dāyako”:  The giver of food “Paṭiggāhakānaṃ pañca  ṭhānāni deti”: can be said to be giving five benefits to the receiver. “ “Katamāni pañca ṭhānāni”:…

“Keep your mind on your accumulated Puñña (merit) and on nothing else whenever you are having problems in your life. If you are a tradesman, whenever you are buying or selling, keep your mind on your merit and you will…

 “On this earth, if one possesses Puñña (merit), one will meet with success and material wealth whatever one chooses to do for a living. Without Puñña, one’s path will be plagued by obstacles. It is the reason why I encourage…